Scene 1 : Lebih kurang jam 1600, di rumah.
Nenek nok pilih kasut nok poie dinner 21Mac nnt iaitu pada mnggu dopan. Nek pun carik lah kasut2 kat umah tuh, tapi malang nye tak dapek nok membelek sume kasut sobab nyo ado satu almari kasut yang tokleh nok bukak kerana dihalang oleh barang2 nok renovate umah. Nek jumpo lah ado satu kasut lamo yang nek boli ajo tapi ponah pakei sekali ajo kalo tok silap nek sobab saiz kasut tuh agak bosar ler untuk kaki nenek nnt bila pakei time nok jalan tuh kaki nek ni macam nok terkuar2 ajo. Nek test mcm ok dah kot, mungkin kaki nek doh bosar sket skrg maklum lah kasot tu boli maso nek umo 18 tahun.hehee. Lopeh tu maso nok kuar doh tu dlm pukoi 1735, nek pun serong je kasot tuh dan teruih masok kereta. Time tu tokde apo2 yg polik pun lg.
Scene 2 : Lebih kurg jam 1815, tiba di airport
Setibanya di airport, nek turun kereta dgn omak nenek. Nek pun menuju ke pintu masok airport tu dan nek doh ghaso smule yang kasut tu memang longgar jo. Nek bonti jap lopeh melepasi pintu masok tu dan membuat koputusan utk masukkan kaki soluar ke dlm kasut tu supayo tokde ler longgar sgt kan. Aleh2 maso nek masokkan kaki soluar nuh, nek ternampok kesan belahan sikit kat dopan kasot yang nenek pakei kat belah kaki kiri. Mampuih. Memang nok terngango doh ler kasut tuh. Nek mula lah jalan dgn tok seleso dan kasut tu pun semakin bosar doh terngango. huhuuu. Omak nenek dok pikir nok buek camno dan kat mano ado juai selipar kat situ, tapi malang nyo tokde ler juai selipar. Nek teruih jalan poie ke security check dan tokleh blah nyo oghe pompuan hok jago security tu dok nengok tang kaki nek padahal nek poie kat dio nok tanyo 'tripod camera' tuh buleh dak bwak naek ateh plane, dio bukan nyo pandang tang muko nek, dio poie pandang tang kasut. Awat? jakun sangat ka tak penoh nengok kasut oghe terngango? okeh.lantak lah..nek teruih pi kat counter check-in. Smpai jo kt situ, omak nek toringat mcm ado kasut omak lotak kt dlm boot kereta. Omak pun poie ler lari jap kt kereta sementara nek beratur nok check-in tuh. Doh abeh check-in, nek jalan cari omak nenek dgn kasut yang doh sampei duo2 beloh terngango doh saat neh. Susoh gilo nok jalan sampai nek terpikir nok tanggai jo kasut tu jalan kaki ayam jo. Huhuuuu~ Jumpo doh omak nek tapi kasut tu ghopenye takdop jugak.sedih weiii~
Omak nek cakap tokpe lah nnt nek pakei ajo selipar omak nenek tuh, bio omak nenek pakei kasut koyak tuh sobab takkan nek nok jln jaoh pakei kasut koyak nuh. Nek tok sampei ati ler nok bg omak nek pakei sobab malu kot, pastu mmg doh tokleh je nok jalan pakei kasut tu, terjerluih kaki koluar taw nnt. Tapi omak nek pakei jugak sekojap. **Huhu.terharuuu... Kami poie ler kat tompat dudok jap nok tukar kasut, pastu doh tukar tuh, kami bangun ler sobab nek nok masok dlm doh, maso kami jalan tuh, tok guno punyo sorg minah ni tak taw ler melayu ko endon, mcm endon je ghope, dio dok terjengok2 tang kasut yang sekarang ni sedang dipakei oleh omak nenek. Doh tu bukan setakat nengok cmtu je, kepalo dio siap tersenget2, tertunduk2, dan badan die pun terbongkok2 ke bawah macam semangat sgt, dan pelik sgt nengok kasut oghang terkopak. Tok kedip2 mato dio nengok. Tahpape ler punyo minah, jakun sgt. Nok ke nek bagi dio kasut tuh? unik kan? sapo jo yang ado kasut mulot buayo. Hahaha. Sian~
Bila nek doh nok boarding, omak nek anto mesej cakap "hari ni dlm sejarah, berkaki ayam keluar airport"..ohh.sobak nyo ati nenek, omak pulok yg keno jalan berkaki ayam sementaro nok poie masok kete. sian omak~ huhuuuuu
"omak cakap, tu ler..laen kali nok cari kasut gtaw omak dulu nok tawu kasut mano buleh pkai lg, kasut mano idak. Nek maleh nok susahkan omak nek, tu yg nek pi carik sendiri kasut tu. Tak tau pulok buleh jadi cenggini.... :'(
Sampai jo kat Alor Star, pokcik nek ngn family nye jemput nek. Pastu ayoh nek doh pesan kat pokcik suro bawok nek poie beli kasut dulu, cari kasut yang elok2.
Moral Value : Pilih kasut elok2, bgtau omak kalo tok pasti keadaan kasut tu, jgn susahkan orang.
Nenek dikelilingi dgn oghang2 yang sayang nek sangat2, nek terharu + bahagia + bersyukur.. =)
No comments:
Post a Comment